دانلود پی دی اف کتاب تئاتر فلسفه میشل فوکو PDF

بخشی از کتاب تئاتر فلسفه میشل فوکو

«چه در قرون وسطا و چه در عهد یونان و روم باستان، همواره کثرتی از رساله‌هایی وجود داشتند که تحت عنوان «اندرزنامه به امیر» در مورد شیوهٔ رفتار، اِعمال قدرت و قبولاندن و به‌احترام‌واداشتن اتباع ارائه می‌شدند. اندرزنامه‌هایی برای عشق به خدا، اطاعت از او و اجرای قانون الهی در شهر آدمیان… اما نکتهٔ کاملا شگفت‌انگیز این است که از سدهٔ شانزدهم و در دوره‌ای از اواسط سدهٔ شانزدهم تا اواخر سدهٔ هجدهم، شاهد رشد و شکوفایی مجموعه‌ای کاملا قابل ملاحظه از رساله‌هایی هستیم که نه دیگر دقیقاً «اندرزنامه به امیر» ند و نه «علم سیاست»، بلکه «هنرهای حکومت‌کردن» اند. در سدهٔ شانزدهم، مسئلهٔ حکومت در مورد مسائلی کاملا متفاوت و درعین‌حال از جنبه‌هایی کاملا بس‌گانه مطرح شد. برای مثال، مسئلهٔ حکومت بر خود. بازگشت به آیین رواقی در سدهٔ شانزدهم حول احیای این مسئله که «چگونه بر خود حکومت کنیم؟» می‌چرخد. همچنین مسئلهٔ حکومت بر روان‌ها و رفتارهاــ که بی‌شک مسئلهٔ تمام‌عیار شبان‌کارگی کاتولیک یا پروتستان بود. مسئلهٔ حکومت بر کودکان که مسئلهٔ اصلی تعلیم و تربیت، آن‌گونه که در سدهٔ شانزدهم توسعه یافت، بود. شاید فقط آخرسر، مسئلهٔ حکومت بر دولت‌ها توسط امیران. چگونه بر خود حکومت کنیم، چگونه بر ما حکومت شود، چگونه بر دیگران حکومت کنیم، حکومت چه کسی را باید بپذیریم، و چگونه رفتار کنیم تا بهترین حکومت‌کنندهٔ ممکن باشیم. به‌نظرم می‌رسد که تمام این مسائل در شدت و نیز بس‌گانگی‌شان، کاملا سرشت‌نمای سدهٔ شانزدهم است و اگر بخواهیم کاملا به‌اختصار سخن بگوییم، این امر در نقطهٔ تلاقی دو فرایند قرار دارد. یکی به‌طور قطع فرایندی که با فروپاشی ساختارهای فئودالی، در حال استقرار و سامان‌دهی دولت‌های بزرگ قلمرومند، اداری و استعماری بود؛ و دیگری که حرکتی کاملا متفاوت است و بااین‌حال تداخل‌ها و تقارن‌هایی با فرایند اولی دارد، با نهضت اصلاح دین و سپس نهضت ضد اصلاح دین، دوباره این پرسش را مطرح کرد که چگونه روی این کرهٔ خاک، به سمت رستگاری هدایت معنوی شویم.»

معرفی کتاب تئاتر فلسفه میشل فوکو

تئاتری که در آن فیشته‌ی لنگ اعلام می‌کند: «من ترکخورده ≠ خودم منحل شده»؛ این جمله به ما یادآوری می‌کند که هویت و وجود ما پیچیده‌تر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد. ما در حال تجربه‌ی یک سفر فلسفی هستیم که در آن هر لحظه می‌تواند ما را به کشف جدیدی برساند. تئاتری که در آن لایبنیتس رسیده به رأس هرم، در تیرگی تشخیص می‌دهد که آن موسیقی آسمانی، پیرو لونر است. این اشاره به جستجوی زیبایی و حقیقت در فلسفه، ما را به تعمق در مورد ارتباط بین هنر و اندیشه و تأثیر آن بر درک ما از جهان دعوت می‌کند.

چرا باید کتاب تئاتر فلسفه میشل فوکو خریداری کنیم؟

در اتاقک نگهبانی لوگزامبورگ، دانز اسکوتس سرش را از پنجره‌ی مدور می‌گذارد؛ او سیبیل‌هایی انبوه دارد؛ این‌ها سیبیل‌های نیچه‌اند که به کلوسوفسکی تغییر چهره داده‌اند. این تصویر آخرین نشانه‌ای است از اینکه چگونه فلسفه و اندیشه در یک دنیای متغیر و در حال تحول، به یکدیگر متصل می‌شوند و ما را به درک عمیق‌تری از خود و جهان پیرامونمان رهنمون می‌سازند. در واقع، این تئاتر فلسفی به ما یادآوری می‌کند که اندیشه نه تنها یک فرایند عقلانی، بلکه یک تجربه‌ی زنده و پویا است که در آن هر لحظه می‌تواند ما را به افق‌های جدیدی از تفکر و شناخت هدایت کند.