دانلود پی دی اف کتاب فراسوی نیک و بد فردریش نیچه PDF

بخشی از کتاب فراسوی نیک و بد فردریش نیچه

آه، چه سادگى مقدسى! انسان در چه سادگى و فریب شگفت‌انگیزى زندگى مى‌کند! اگر چشمى براى دیدار این شگفتى داشته باشیم، هرگز از این شگفت‌زدگى نخواهیم رست! چه روشن و رها و سهل و ساده کرده‌ایم هر آنچه را که گرداگرد ما را فرا گرفته است! چه نیک بلدیم که حواس خویش را گذرگاهى براى امور سطحى و اندیشه‌ى خوش را شهوتى خدایى براى جهش‌ها و خطاها بدانیم! چگونه از همان سرمنزل کار دریافته‌ایم که ناآگاهى خویش را پاس بداریم تا از خود زندگى لذت ببریم! تازه بر این زمین سخت و سفت ناآگاهى تاکنون علم فرصت بروز یافته است، خواست خلاف حقیقت! نه به مثابه متضاد، بلکه به قالب امرى ظریف‌تر! در واقع حتى زبان نیز از سوى دیگر، نمى‌تواند از این بى‌قوارگى خویشتن را برهاند و گامى فراتر بردارد و از تضادها زمانى سخن به میان آورد که مسأله مرتبه‌ها و برخى از ظرافت‌هاى مراحل مطرح است. این دورویى اخلاق عجین شده در وجود ما، که اکنون بخشى تفکیک‌ناپذیر از «گوشت و خون» ما شده است، حتى سخن ما آگاهان را نیز تغییر مى‌دهد و گاه و بى‌گاه خود نیز آن را درمى‌یابیم و به این نکته مى‌خندیم که به چه سان، بهترین علم در پى آن است که به بهترین شکل ما را به این عالم ساده شده، به نهایت مصنوعى، آفریده و جعلى وابسته نگه دارد و به چه سان ناخواسته و خودخواسته این خطا را دوست مى‌دارد، زیرا او، این زنده، به زندگى عشق مى‌ورزد.

معرفی کتاب فراسوی نیک و بد فردریش نیچه

نیچه با هوشمندی و شوقی بی‌نظیر، به سمت طرح فلسفه‌ای می‌رود که بر اساس آن، هر فرد باید اراده‌ی قدرت خود را بر جهان اطرافش تحمیل کند. او این مفهوم را به عنوان یک اصل بنیادین در زندگی انسانی مطرح می‌کند و تأکید دارد که انسان‌ها باید به جای تسلیم شدن در برابر شرایط و محدودیت‌ها، با جسارت و قدرت به زندگی خود شکل دهند. این فلسفه، نیچه را به انتقاد از فیلسوفان گذشته، از جمله افلاطون، وا می‌دارد. او آن‌ها را به دلیل نداشتن حس انتقادی و پذیرش کورکورانه‌ی عقاید مورد سرزنش قرار می‌دهد و بر این نکته تأکید می‌کند که پافشاری و تعصب بر عقاید در اندیشه‌ی فلسفی جایی ندارد.

چرا باید کتاب فراسوی نیک و بد فردریش نیچه خریداری کنیم؟

در نهایت، “فراسوی نیک و بد” به عنوان یک اثر عمیق و معنوی، دعوتی به عشق و جسارت در زندگی است. نیچه به خوانندگانش می‌آموزد که باید در عشق جسور باشند و از هراس دوری کنند. او بر این باور است که هراس ریشه در تنهایی و تک‌روی پوینده‌ی واقعی دارد و این احساس می‌تواند مانع از شناخت عمیق‌تر انسان از خود و جهان پیرامونش شود. نیچه خود را به عنوان یک «دینامیت» معرفی می‌کند و با این جمله‌ی مشهورش که می‌گوید: “تنها ره می‌سپارم، ای رهروان من! حتی شما نیز تک و تنها ره خواهید سپرد!”، بر تنهایی و انزوا در مسیر شناخت تأکید می‌کند. این کتاب نه تنها نقدی بر فلسفه و اخلاقیات زمان خود است، بلکه دعوتی به آزادی، جسارت و تفکر مستقل نیز می‌باشد. نیچه با زبان تند و تمثیل‌های عمیقش، خوانندگان را به تفکر درباره‌ی زندگی و وجود خود فرا می‌خواند و آن‌ها را تشویق می‌کند تا از قید و بندهای اخلاقی و اجتماعی رها شوند و به جستجوی حقیقت و قدرت درون خود بپردازند.